Romaxe de Nosa Señora da Barca¡
Ay ruada, ruada, ruada
da Virxen pequena
e a súa barca!
A Virxen era pequena
e a súa coroa de prata.
Marelos os catro bois
que no seu carro a levaban.
Pombas de vidro traguían
a choiva pol-a montana.
Mortos e mortos de néboa
pol-as congostroas chegaban.
¡Virxen, deixa a túa cariña
nos doces ollos das vacas
e leva sobr'o teu manto
as foles da amortallada!
Pol-a testa de Galicia
xa ven salaiando a i-alba.
A Virxen mira pra o mar
dend'a porta da súa casa.
¡Ay ruada, ruada, ruada
da Virxen pequena
e a súa barca!
Lorca
2 comentários:
Fermosos o poemas, fermosa a musica e fermosa a Marieke por ter argallado tan agradable post.
La peinture est poésie muette ; la poésie peinture aveugle.
Apertas poetico-mariñeiras
Marieke,vim aqui retribuir-lhe a visita.Sabe sinceramente bem,recomenda-se e fico á espera dos novos capítulos.Já nos cruzámos na ass.náutica da Torreira,apareçam mais vezes.
Enviar um comentário