Estou feliz... Sou galega ...sou portuguesa..mas também sou espanhola...e não gosto de boches..e como portuguesa estou vingada e como espanhola...FELIZ
Eu non son moi futboleiro , pero onte vin o partido xunto coa miña familia metido entre moitas ducias de afeccionados o carón dunha pantalla grande de televisión, e alegreime, como non podía ser de outra maneira, da vitoria da escuadra española.
Como ti ven dis , a túa parte lusa queda vingada e a parte que tes española Feliz.
não sabias do Volare? Imperdoável, mas estarás perdoada se me deres a tua opinião sobre ele, tem um espirito diferente da Mama, tambem tenho o Ena vê link.
Xa tiña percibido o teu espíritu galego, marítimo e universal, con algún pouso de morriña (saudade?). Estes eventos deportivos removen algunha cousa dentro de nós, non sei se patriotismo, orgullo ou quen sabe... O caso é que me gustou moito o lema que se empregou: "PODEMOS". Traballo en equipo, triunfo compartido, alegría colectiva... E Portugal con nós...
Ti tamen contas...é isso tudo o que escreveste sobre mim..e sim..muita saudade da minha terra galega que tento matar com as minhas visitas sempre que posso. Mas o espirito de emigrante fala alto quando há eventos como a Eurocopa..vem tudo ao de cimo... Obrigada pela visita ..boas férias..tens o teu blogue linkado nos meus favoritos pois considero as minhas visitas lá sempre um momento de aprendizagem..parabéns
Estaba clarísimo desde el principio, España iba a ser campeona!!! Eu tamen fiquei muito contenta, ainda que no gusto de futbol, era más una cuestión de orgaullo nacional. Estoy deseando veros por Galicia. Apertas Marike
que post mais rápido... não perdeste tempo :)
ResponderEliminarEu non son moi futboleiro , pero onte vin o partido xunto coa miña familia metido entre moitas ducias de afeccionados o carón dunha pantalla grande de televisión, e alegreime, como non podía ser de outra maneira, da vitoria da escuadra española.
ResponderEliminarComo ti ven dis , a túa parte lusa queda vingada e a parte que tes española Feliz.
Apertas e parabéns
Não sou galego, nem Tuga, nem Espanhol, nem porra nenhuma. Sou Ibérico como o Porco.
ResponderEliminarObviamente Espanha, que mais ??
Obrigada ..Homesdepedra...e Celta Morgana...tou mesmo contentinha:):):):)
ResponderEliminarena, a menina tá contente, pelo menos a coisa fica em familia ou seja com os nuestros hermanos.
ResponderEliminarjoão
pois tou ..pois tou...João..descobri o outro teu blog..vou linkar também...nao sabia do volare passará a estar entre os favoritos
ResponderEliminarnão sabias do Volare? Imperdoável, mas estarás perdoada se me deres a tua opinião sobre ele, tem um espirito diferente da Mama, tambem tenho o Ena vê link.
ResponderEliminarJoão
Xa tiña percibido o teu espíritu galego, marítimo e universal, con algún pouso de morriña (saudade?).
ResponderEliminarEstes eventos deportivos removen algunha cousa dentro de nós, non sei se patriotismo, orgullo ou quen sabe... O caso é que me gustou moito o lema que se empregou: "PODEMOS". Traballo en equipo, triunfo compartido, alegría colectiva... E Portugal con nós...
Ti tamen contas...é isso tudo o que escreveste sobre mim..e sim..muita saudade da minha terra galega que tento matar com as minhas visitas sempre que posso.
ResponderEliminarMas o espirito de emigrante fala alto quando há eventos como a Eurocopa..vem tudo ao de cimo...
Obrigada pela visita ..boas férias..tens o teu blogue linkado nos meus favoritos pois considero as minhas visitas lá sempre um momento de aprendizagem..parabéns
Estaba clarísimo desde el principio, España iba a ser campeona!!!
ResponderEliminarEu tamen fiquei muito contenta, ainda que no gusto de futbol, era más una cuestión de orgaullo nacional.
Estoy deseando veros por Galicia.
Apertas Marike